Stefan Rozbicki

1907-05-25 – 1992-10-13

IMIĘ:  Stefan

NAZWISKO: Rozbicki

IMIĘ OJCA: Bolesław

IMIĘ MATKI: Marianna

NAZWISKO RODOWE MATKI: 

DATA URODZENIA: 1907-05-25

MIEJSCE URODZENIA: Wańtuchy (?), pow. Sokołów, przedwojenne woj. lubelskie (obecnie woj. mazowieckie)

DATA ŚMIERCI: 1992-10-13

MIEJSCE ŚMIERCI: Londyn, Wielka Brytania

SŁUŻBA W PKP:

technik drogowy, zawiadowca – pracownik DOKP Wilno

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

wywieziony w 1940 r. na Sybir, zwolniony w 1941 r.

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

Do Armii Polskiej w ZSRR wstąpił w Tockoje dnia 14.09.1941 r. Organizuje Baon Saperów Kolejowych i jako dowódca kompanii budowlanej pracuje na różnych odcinkach. 26.06.1943 – przydział do 11 Baonu Saperów Kolejowych 3 Dywizji Strzelców Karpackich 2 Korpusu jako zastępca dowódcy kompanii ruchu i wydzielonego plutonu Kompanii Warsztatowej; 05.07.1944 – przydział w 11 Baonie Saperów Kolejowych jako zastępca dowódcy Kompanii Ruchu oraz dowódca Placówek Kolejowych w Palestynie. Z dniem 15.01.1945 zwolniony ze stanowiska dowódcy Placówki Kolejowej w Palestynie i przeniesiony do Kompanii Ruchu; 01.06.1945 – przeniesiony do kompanii budowlanej na stanowisko dowódcy kompanii; 09.06.1945 wyjechał do Włoch, a następnie do Wielkiej Brytanii. Ostatni dowódca 1 Baonu Saperów Kolejowych. Nr ewidencyjny w 2 Korpusie – 7/III/1907.

POSIADANE ODZNACZENIA:

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Papieski „Pro Ecclesia et Pontifice”

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Pan Rozbicki po ukończeniu szkoły podstawowej i Średniej Szkoły Technicznej Marszałka Piłsudskiego w Brześciu nad Bugiem (1923-29) pracował w Dyrekcji Wileńskiej PKP, ciesząc się opinią najlepszego pracownika na swoim odcinku. Za dodatkową pracę społeczną przed II wojną światową otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi i medal „Polska Swemu Obrońcy”. W okresie 01.10.1929-18.06.1930 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grudziądzu. W dniach 24.03-20.05.1939 ukończył kurs na dowódców kompanii i plutonów drogowo-kolejowych przy 2 Batalionie Mostowo-Kolejowym w Legionowie.
W trakcie pobytu ze swą kompanią w Egipcie poznaje przyszłą żonę – Irenę Sikorę (zm. 2012) – siostrę szpitalną, z którą zawrze związek małżeński w Rzymie 02.05.1946 r.
Po wojnie w dowód zasług został trzykrotnie awansowany – na stopień kapitana dnia 01.01.1948 r., mjr – 01.01.1964, ppłk – 10.11.1990 r.
Po zakończeniu służby wojskowej Pan Rozbicki pracował w Wielkiej Brytanii jako kreślarz. Udzielał się społecznie w Stowarzyszeniu Saperów, Skarbie Narodowym, Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym. Był długoletnim członkiem Polskiego Ośrodka Katolickiego na Devonii Rd. w Londynie. Wspominany przez kolegów jako zawsze wszystkim pomocny, podtrzymujący na duchu. Zmarł w 1992 r. i został pochowany na cmentarzu St. Patrick’s Roman Catholic Cemetery w Leytonstone w Londynie – St. Peter’s Plot, grób nr 41.