LEŚNICY POLSCY W WALCE O NIEPODLEGŁOŚĆ

[member][/member]

[member]

[/member]

Stefan Zimny

18/08/1894 – 1945 (?)

IMIĘ:  Stefan

 

NAZWISKO: Zimny

 

IMIĘ OJCA: 

 

IMIĘ MATKI: 

 

NAZWISKO RODOWE MATKI: 

 

DATA URODZENIA: 18/08/1894

 

MIEJSCE URODZENIA: Michoszewko, pow. Nowy Tomyśl, woj. wielkopolskie

 

DATA ŚMIERCI: 1945 (?)

 

MIEJSCE ŚMIERCI: nieznane

 

 

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Podtrzymując tradycje rodzinne, w 1921 r., podobnie jak ojciec, został leśnikiem. Pierwszą pracę w tym zawodzie znalazł na terenie Śląska w pobliżu granicy z Czechami. Po rocznej praktyce Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu skierowała go do dalszej pracy w Leśnictwie Rynków w Nadleśnictwie Przewodnik. Nastąpiło to w niekorzystnym okresie dla Borów Tucholskich, gdyż w tym czasie zaatakowały je szkodniki. Do walki z nimi włączył się m.in. przybyły ze Śląska młody leśnik Stefan Zimny.

Przed wybuchem wojny należał do Przysposobienia Wojskowego Leśników, później zaś „Grunwaldu”, kierowanego przez kpt. rez. Witolda Bielowskiego, nadleśniczego w Przewodniku. Po powrocie z Kampanii Wrześniowej aż do aresztowania w grudniu 1943 r pracował jako leśniczy leśnictwa Rynków.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

W październiku 1939 r aresztowany jako zakładnik. Po 5 tygodniach pobytu w więzieniu w Nowem nad Wisłą został zwolniony w grupie leśników Nadleśnictwa Przewodnik i Warlubie.

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

W końcu sierpnia 1939, a trakcie ewakuowania akt nadleśnictwa oraz rodzin pięciu leśników do Warszawy dotarł do Gąbina. Brał udział w walkach o Warszawę. Po zakończeniu kampanii wrześniowej uniknął aresztowania i niewoli i wrócił do Rynkowa.

Po powrocie do pracy w nadleśnictwie przyczynił się do powstania licznych bunkrów dla Oddziału Partyzanckiego „Świerki” i jego dowódcy Stefana Gussa (ps. „Dan”), który namówił go do wstąpienia w szeregi ZWZ-AK. Zimny był też współautorem planu połączenia grup partyzanckich z rejonu Tucholi i Świecia oraz opracowania zasad współpracy. Leśniczówka stała się za jego sprawą punktem kontaktowym, gdzie odbierano korespondencję oraz broń i żywność dostarczaną przez Komendę Okręgu AK Pomorze.

Stefan Zimny po złożeniu ślubowania na ręce dowódcy oddziału S. Gussa otrzymał z Komendy Okręgu Pomorze AK polecenie, aby przyjąć III grupą narodowościową. Dzięki temu miał uzyskać większą swobodę poruszania się po terenie Borów Tucholskich oraz zaświadczenie z Arbeitsamtu o stałym zatrudnieniu. Fakt ten miał mu ponadto ułatwić dostęp do administracji niemieckiej i utorować drogę do niemieckich rodzin, od których mógł uzyskać niejedną informację o znaczeniu wywiadowczym. Wiadomości te pozwalały nieraz z wyprzedzeniem zapobiec rewizjom w mieszkaniach Polaków lub planowanym aresztowaniom. Przyjęcie III grupy przyniosło Zimnemu nieszczęście – pod koniec 1943 r. został przez gestapo nagle aresztowany pod zarzutem udzielania pomocy partyzantom. Prawdopodobnie miało to związek ze zdradą Tadeusza Trepki (ps. „Tom”). Zimny po przesłuchaniach został osadzony w obozie koncentracyjnym Stutthof, prawdopodobnie w podobozie Kokoszki z nr obozowym 29368.

POSIADANE ODZNACZENIA:

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Stefan Zimny zmarł w 1945 r. prawdopodobnie (wg relacji świadków) podczas ewakuacji obozu w tzw. Marszu Śmierci. W ostatnim liście do rodziny datowanym na 17.01.1945 r. informował rodzinę, że opuszcza obóz. Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej w Szarlocie, pow. Kościerzyna, którą poświęcono poległym i zamordowanym leśnikom.

Aktualne dane kontaktowe / inne informacje:

Skany / fotografie:

[member][/member]